Bij ADHDennis (SBS6, 12 febr 2020)

Ik was gevraagd uitleg te geven over wat we weten over de hersenen van mensen met ADHD.

In het voorgesprek met de redactie had ik aangegeven dat we met een hersenscan niet kunnen aantonen dat iemand ADHD heeft. De hersenscan heeft helaas geen diagnostische waarde, al is dat wel wat veel mensen met ADHD zouden willen. Vaak zijn mensen teleurgesteld dat ik niet op een hersenscan kan laten zien ‘waar de ADHD zit’. Zo ook Dennis.

Wat kunnen we wel met een hersenscan? Voor wetenschappers is het een hele waardevolle tool. Er zijn al heel veel hersenstudies gedaan bij mensen met ADHD in vergelijking met mensen zonder ADHD. De meeste daarvan laten verschillen op groepsniveau zien. Meestal zijn deze verschillen klein en subtiel. Ze zijn zo klein dat mensen met ADHD daar niks aan hebben, maar voor ons is het een aanwijzing om meer te leren over ADHD. Bijvoorbeeld, welk gedrag is er gerelateerd aan dat stukje in de hersenen waar we verschillen vinden? En, welk soort cellen vinden we in die specifieke gebieden en zou dat iets kunnen zeggen over het ontstaan van de eigenschappen van ADHD?

In 2017 kwam mijn onderzoek naar de hersenen bij mensen met ADHD in het nieuws. Dat was eigenlijk heel onverwacht, omdat de boodschap die deze studie bracht, helemaal niet nieuw was. We weten al veel langer van veel verschillende studies dat er verschillen in hersenvolume, activiteit en connectiviteit zijn gevonden voor groepen mensen met ADHD in vergelijking met mensen zonder ADHD. Ik kijk met gemengde gevoelens terug op die aandacht voor de studie omdat koppen van krantenartikelen alle nuance die bij de boodschap horen, missen. Ik hoop dat het stukje bij ADHDennis duidelijkheid geeft over de waarde van de hersenscan: dat die voornamelijk voor wetenschappers groot is, maar voor behandelaren en voor mensen met een diagnose niet.

Er zijn veel verschillende opvattingen over ADHD, en ik kan me in al die opvattingen vinden. Voor de wetenschap is dat ook fantastisch want als we iets bestuderen, en dat allemaal vanuit een ander perspectief doen, dan leren we veel meer over dat onderwerp. Mijn onderwerp is het onderzoeken van de hersenen van mensen met ADHD, omdat ADHD gedrag is en we gedrag altijd nog linken aan de hersenen. Daarnaast wil ik graag meer weten over de potentiële positieve eigenschappen van mensen met ADHD, zoals creativiteit. Ik hoop op die manier een bijdrage te leveren aan meer kennis over ADHD.

Ik 2011 onderzocht ik Tygo Gernandt voor Pavlov van de NPO, nu in 2019 Dennis Weening, wie komt er in 2027 ? 😉